Kun je de jeugd hier wel mee opzadelen?

De wolken kleurden donkergrijs

Auteur: Shelly Roso

Uitgave door: Uitgeverij EigenZinnig (2021)

De wolken kleurden donkergrijs 

Dit verhaal speelt zich onder andere af in een gezin met twee vaders.

Laat ik meteen eerlijk bekennen, dat ik het verhaal begon met een vader en een moeder, waarbij de moeder de zorgzame rol was toebedeeld en de vader een traditionele vaderrol. Totdat ik in ‘’Schrijven’’ magazine las over diversiteit in kinder- en jeugdboeken en het belang hiervan.

Ik werd mij ervan bewust dat ik mijn verhalen veelal in een traditioneel gezin liet afspelen en vroeg me af waarom?

Mijn rol als schrijver

Waarom zoek ik, als dubbelbloed Queer zijnde schrijver met een turbulente achtergrond waarin ik zoveel meer heb ervaren dan het geijkte ‘huisje, boompje, beestje, vader en moedertje’ niet de diversiteit op tijdens het bedenken en schrijven van mijn verhalen voor de jeugd?

Waarom neem ik die rol niet op me als deze zo dicht bij mij ligt?

Na enig nadenken had ik duidelijk mijn missie in het schrijven gevonden en werd dit direct ondersteund; Proeflezers lieten me na het lezen van het script 'De wolken kleurden donkergrijs'  weten, het interessant  te vinden om meegenomen te worden in een gezinssituatie dat niet gelijk is aan dat van henzelf.

Ouders schreven dat ze even moesten wennen toen bleek dat het gezin wordt gerund door twee vaders.

Een echtpaar, twee vrouwen, spoorden me direct aan om door te gaan met het schrijven van dit boek.

Schrijvers kunnen het verschil maken

Wat mij betreft mag het een gewoonte worden dat kinderen een boek pakken en lezen:

• Over een gezin met twee mannen of twee vrouwen, een alleenstaande vader en of een alleenstaande transmoeder.
• Over hoofdpersonen die in plaats van oer Hollands en ruig Fries, dubbelbloed Aziatisch - Nederlands zijn met een Gronings accent.
• Over een hoofdpersoon dat van de ene naar de andere instelling wordt overgeplaatst, daar de boel op stelten zet, er ook nog lol aan beleefd en uiteindelijk besluit dat het wel alleen de wereld in kan gaan. Ergens bevriend raakt met een boswachter (m/v/hen/trans) die het kind de kneepjes van het boswachters-vak leert.
• Over een kind met een beperking op een Mytylschool, dat allerlei fratsen uithaalt die alleen mogelijk en super cool zijn vanwege de beperking.

Kinderen en jeugd willen zichzelf en de wereld om hen heen in boeken terugvinden. Die wereld houdt niet op bij een vader, een moeder, een broer en een zusje. Dat weten we allemaal. Toch blijkt dat we in de jeugdliteratuur op het gebied van diversiteit een inhaalslag hebben te maken. Dat vernam ik van een schrijver die zijn prentenboek binnen het thema 'Transgender info' presenteerde.

Hoewel ik mij direct afvroeg of je kinderen 4-6 jaar met zo’n thema kunt opzadelen, kon ik na het meelezen van het boek niet anders zeggen dan, dat het voor die leeftijdsgroep geschikt is en dat de schrijver het thema binnen de belevingswereld van het jonge kind prachtig en luchtig heeft verwerkt en verwoord.

Schrijvers kunnen het verschil maken om diversiteit in de kinder- jeugdliteratuur te vergroten, om diverse jongeren in de bibliotheken te krijgen, kinderen en jongeren tot lezen- schrijven en vertellen te inspireren en aan te moedigen.

Laat ik daar één van mogen zijn.

Ps. Volgende maand zal mijn blog gaan over het hierboven beschreven prentenboek.

© Shelly Roso